Soluk alamaz oldum, belki gülüyorum
Bir gece yarısı deprem bekliyorum
Ölümden korkmuyorum, belki gülüyorum
Karanlık gecede, ölüm bekliyorum
Yıldızlarda kayboldum, belki gülüyorum
Ayışığında rüzgarı dinliyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şair her kötü şeye hazır.: Hatta umursamıyor.
Bu şiirinde şairin ne anlatmaya çalıştığını çook merak ettim :)
Şair her kötü şeye hazır.: Hatta umursamıyor.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta