Gülüşüyle Güllemiş Selamını

GÜLÜŞÜYLE GÜLLEMİŞ SELAMINI

O ne güzel şey öyle
Sanırsın ki
Selâmını kelâmını
Gülüşüyle güllemiş

Gök yüzü bu kadar mavi olmadı
Gök yüzü gök yüzü olalı
Sahi
Ne zaman açtı bu çiçekler
Bu kadar güzel miydi bu sokaklar
Sanki uzatmış da dalarını fesleğenler
Okşanmayı beklerler

A sevdalım
Sen bu şehre düşeli
Bilsen bu şehir ne kadar neşeli
O gelişin yok mu o gelişin
Bu sabah kaldırımlar cam gibi
Pencerenden
Kaldırımlara dökülmüş gülüşün

Ne kadar şanslı bu dünya
Zulme isyan bir güzellik taşır sırtında
Ne büyük talih
Yaşamak seninle aynı şehirde.

Mahmut NAZİK 08. 07. 2010 Mersin