Minik bir kar tanesinin ışıltısı gibiydi gülüşün,
Gülüşünü her hatırladığımda karanlıklarım aydınlığa dönüşürdü,
Mevsimlerim kimlik değiştirir, devşirme baharlar yaşardım.
Kardan yaptığım çiçekler erir toprakla sevişirdi
Umutlarım sırılsıklam olur, yeniden filizlenirdim.
Masum bir bebeğin bakışlarındaki sıcaklığa benziyordu gülüşün




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta