Gülümser -120-

Herkes gülümser de
Kimse onun gibi gülümseyemez.
Yer güler, gök güler
Koca bir evren tümden güler.

Gülümser, sokaklardan hüzün süpürür.
Gülümser, karanlıklardan bir huzme süzdürür.
Çilingir sofrasından bir dertliyi,
Boğazında düğümlenen kederi alır götürür.

Büyüsünde iklimler değişir.
Zaman durur, mâna durur
Göz pınarlarından düşen yaşları kurutur.
Üzgün bir ruhu ezcümle mutluluğa uçurur.

Herke gülümserdi ama
Kimse onun gibi ömür boyu gülümseyemezdi.
Yüzüne bakanın ömrü uzar,
Daldan düşen yaprak bile gülümserdi.