Gülümse Güneşine Şiiri - Özlem Saba

Boş ver bütün sorumlukları
Özgür ol dedim kendime
Sadece bugün
Tek bir günün
Senin olsun.

Ama cesur ol
Gir o ormana
Ne kurtlar
Ne sırtlanlar
Ne de çakallar canını insanlar kadar yakamaz

Yüzüne dokun
Yıllarca okşamadığın
Okşanmayan yüzüne

Günler hızla akarken
Yüzünde biriken karışıklıklara dokun
Gülümse kendine
Barışık ol bugün kendinle
Amma da acı çekmişim
Çekmişim ama büyümüşüm de

Değersiz hissetmene gülümse sonra
O değersizliğin içinde ulaştığın onca değere gülümse
Kelebeklere gülümse
Dudaklarını yalayıp gecen rüzgâra gülümse
Uykularına gülümse
Düşüne gülümse.

Senden önce konuşan gözlerinle gülümse
Uzun uzun seviştiğin hayallerine gülümse
Tutun onlara
Sarıl hayatına
Seni mutlaka kucaklayacaktır onlar
Öyle ki sen, dünyanın söyleyeceği en güzel şarkısın

Kusurlu da ol
Öyle bir kabahatli ol ki
Dünyada tüketmediğin mutluluk kalmasın
Gülümse güneşine
Bak güneş de senin için gülümsüyor bu güne

Tenine dokunmaya aç
Bir yudum sevgine hasret

Öyle bir gülümse ki
Görenleri aşık et kendine
Dağıt saçlarını
Deli rüzgarlar dolaşsın tellerinde
En güzel bestesini yapsın ateş böcekleri günün

Öyle parlasın ki gözbebeklerin
Yolunu bulamayanların ışık olsun önüne

Kır kendi saksını bugün
Toprağa karış
Uçsuz bucaksız toprağa
Tohum ol
Düş

Büyü bir resmin tam da orta yerinde
Ressamlar bile şaşırsın
Seni resmederken dahi bir tuvale bekleme
Deli sarmaşıklar gibi dolan
Büyü hayatın tam portresinde
Vardır o narin çiçeğin renkleri içinde
Hem de, köklerin çok derinde

Dingin ol bugün
Sus
Sakinleş
Hadi sat anasını dünyanın
Bak güneşin nasılda ısıtıyor içini
Hadi
Aç kuytularını
Gülümse güneşine

Özlem SABA