Gülüm 1 Şiiri - Nurettin Akdeniz

Dumansız yakıp da öyle derinden
Geceler sabahı bölmedi gülüm
Hasretin ateşi sönmez korundan
Geceler vuslatı bilmedi gülüm

Bir yanım yokluğun öbürü gurbet
Belki içilecek ecelden şerbet
Her günüm sıkıntı daha da berbat
Ayrılık aklıma gelmedi gülüm

Dizinde yatmayı özledim bilsen
Durmadan akıyor gözyaşım silsen
Bu yılda gelemem çıkıpta gelsen
Bir türlü günlerim dolmadı gülüm

Ayrılık canıma yetiyor artık
Hicranlarım sanki içkime katık
Akıttım içime hayatım yitik
Kader yazısını silmedi gülüm

Yaz bahar güz derken gençlik bitiyor
Zalim gurbet gün gün öte atıyor
Felek isyanıma dertler katıyor
Talih yüzümüze gülmedi gülüm

Güzün yeller döker sarı yaprağı
Yağan yağmur sular hasret toprağı
Bakış tebessümle attın mızrağı
Gençliğim boşuna solmadı gülüm

Aynalar küsmüşler alında çizgi
İsyanım olamaz böyledir yazgı
Dilimde mahurca garipçe ezgi
Yüreğim teselli bulmadı gülüm

Mansi'der yetmezmiş bitmedi ömür
Çekmekle çileler olunmaz demir
Boynum kıldan ince Yüceden emir
Gel artık ömürler kalmadı gülüm

Nurettin Akdeniz