Adı kerbeladır taşı toprağı kanlı.
Kerbela üstüne doğarımı güneş’le ay’ı.
Adı hanin küfeliler yüz binlerce askerler.
Kimi zorba kimi makam peşinde.
Geldi yezit gecti kerbela.
Kerbela dedikleri cehnem bir çul
Herkes bir tarafta konuşurken bir birleriyle.
En önce sevgiler bitiyordu çelik han yolunda.
Sonra bir kaçak sert sigara içildi meydanda.
Sofra kurulmuştu tam zamanında.
Coçuklar erginliğe bitiyordu bu mevsimde.
Kar beyaz bembeyazdı üşümenin ne olduğunun biliyordu
Sıho Tokaç seslerıne karışor loğdır seslerı.
dayım kar kürelerken sırpor.
Sümbüller sallanor süviklerden.
Elımız ayağımız buyor sovıhdan.
Kavırmalıh bızağıyı kesoh.
Kavırmayı arıstağa asoh sepet sepet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!