Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Gülsima’ya
Tebessüm arar durur gözlerinde gözlerim
O yüzdendir nicedir, gözlerini gözlerim
Sen farkında değilsin belki ama ey canan
Hayallerde, düşlerde hep o anı özlerim
Umutsuzca dolaşır durur bazen yüzünde
Sonra da demirlerim bir umman-ı hüzünde
Gözlerin lütfedip de değmeyince gözüme
Şaşırırım yolumu yolların en düzünde
Belki bir umuttur bu, belki bir rica senden
Nazar etsen ne olur, can ayrılmaz ki tenden
Hem derler ki, yüreğe giden yol kalpten geçer
Utanma ne olursun, utanma haydi benden
Al ben sana nem varsa hepsini de vereyim
Yeter ki izin ver de bir tebessüm göreyim
Ne olursun gül-sima kaldır da gül yüzünü
Şu yalancı dünyada bir dem sefa süreyim
(Haziran 2006 Adana)
İbrahim Uludağ
Begenerek okudum, tam puanimla yüreginize...Tebrikler...
Güldeste siir grubumuzda paylasiyorum... Tesekkürler...
yarin bir gülüşü ile meftun olmak, bir gülüşüne hasret kalmak.. ne zor, ne elim bir duurmdur..
yüreğine sağlık.. dua ile..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta