Gülseren Özlemim Şiiri - Hüseyin Turhal

Gönlümde bir yara, adı Gülseren,
Her an içimde bir hasret, derinden.
Uzakta kaldı o gül yüzlü perim,
Gözümde tütüyor, iz olur durur.

Ne bir haber gelir, ne bir selamı,
Bitmiyor bu gurbet denen bu gamı.
Onsuz geçen günler zehir, ne tamı,
Yüreğimde sönmeyen köz olur durur.

Boynu bükük kaldı bülbül misali,
Ah çeker dururum, bu garip hali.
Bıraktı da gitti, ne imiş suali,
Dertlerim dizilmiş, hız olur durur.

Ne zaman döner o nazlı ceylanım,
Ne zaman diner bu derdim, isyanım?
Onu görmeyince, haramdır canım,
Gönlümde bin türlü sız olur durur.

Aşık TURHAL der ki: Bu candır kurban,
Özlem ateşine düşmüşüm, yaman.
Yar Gülseren gelmez, geçiyor zaman,
Bu ayrılık bana buz olur durur.