Yıllar sonra karşılaştık
Bir otobüs yolculuğunda
Aylardan 9 Kasım
93 sabahında
Gözlerinde aynı parıltı
Sesinde aynı heyecan
Dert etme hayatı kendine gülüm
Gün gelir kederle aran açılır
Her gecenin sonu sabahtır derler
Bir kapı kapanır biri açılır
Belki bir tesadüf belki mucize
'Akşam vakti gel gizlice
Kim görecek
Kim bilecek'
Zeki Müren' in
Eşsiz sesiyle
Şair Sadık Atay'ın
Ellerde mutluluk, arama boşa
Ne yapsan kendini, avutamazsın
Aşkı dilediğin,gönülde yaşa
Nasıl olsa beni,unutamazsın
Bilirim aklına, geldiğim anda
Hiç bilemiyorum
Bir çalıkuşu
Hangi çalıları sever
Su içer de
Ne yer
Nasıldır ayakları-gagası
Tek bir söz diyemem, sevda üstüne
Kalemler yoruldu teller yoruldu
Ne aşklar yaşadı, biçare gönlüm
Bir vefasız kalbe girdi, duruldu
Sükuttan anlamaz, sözden anlamaz
Gözünden sakınırdın
Beni kıskanırdın
Bilirdim
Çok severdin
Sevgilim, dediğinde
Dünya gülümserdi
Sana dair
Nice umutlar yeşerttim içimde
Nar çiçeği renginde
Umutlarım şimdi
Dökülen nar tanelerinde
Rüyalarıma girerdin, ilk zamanlar
Özlemlerin, diz boyu olduğunda
Sığınırdım, sıcacık kucağına
Kanadı kırılmış, serçe misali
Üşümüş, ıslanmış yağmurda
Tüm sızılarım dinerdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!