sükutumun nabzında dinle,
bak neler biriktiriyor sana
yalnız günebakanlar şahit,
inan, yalansız doğa
döndükçe adın,
dilim keskin bir bıçak bana
İlk darbesiyle nefesimi kesebilecek kudreti
bünyesinde taşıyan,
antik bir hançer gibi saklıyordum seni
masal bitimine.
Baktığımda özgürlüğünün ucu benim elimde olan
rengarenk bir uçurtma gibi görünüşünden haz ile...
bazen öyle yakınsın ki,
nefesimi sen çekiyorsun sanki ciğerlerime
oksijenim oluyorsun,
içtiğim su,
gözüm,
Hep döngü halindeydi
fikr-i karabasan
aynaların arkasında sevişirdi
tüm gölgelerle,
boğazı tıkabasa yalan
aniden uyandım şiire
vakit hiç birşeye yok gibi
lâkin sözlerimin altı mosmor
gün doğsa da seçilmiyor dizesi
dili yanmış ama sütten değil
adımı unutmayan kuşlar
yem oldu
nankör kedilere
unutmalıydı hepsi
unutmuşken beni
ben bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!