Gülşen Elyak Şiirleri - Şair Gülşen Elyak

Canımın yaprakları dökülüyor
Sevdam çıplak gövdesiyle
Hayata meydan okurken,
Sevdiğim başka başka kollarda
Yarama çizikler atıyor,
Gel de sızlama yüreğim,

Sadece öpmek seni
bir yudum suda doymak gibi.
Sadece öpmek seni
bir adım aralığında uçmak gibi.
Sadece öpmek seni
yaşamaktan da öte

İçinden beni mi andın ne
Kulağıma sesin geliyor
Hayal mi gerçek mi bilmeden dönüyorum
Sensizlik yüzüme vuruyor.

Can sıkıntısı benimkisi
şiir değil...

Duygu sıkıntısı belki
kim bilir?

Sen nerede başlıyorsun ben nerede bitiyorum.
Kalbimde kalp atışların,
Dilimde sesin,
Nefesin var ciğerlerimde.
Bende yaşayan mı, beni yaşatan mısın.

Çünkü o kadar farklıyız ki!
Yine de sen bana eğilir,
Bende sana bükülürsem
Bir bütün olabiliriz sanki.

Gelip beni bulsan ya...
Ben hala böyle güzelken
Sen hala öyle güzelken,
Düşün ki birlikte yaşlanacağız.
Gelip beni bulsan ya...

Kaldırımlar,
Gerçeğin sırdaşı
Duygunun sarrafı
Umudun birikinti taşı
Yolcunun yoldaşı.

Gün, gecenin yarısı
Gözlerinde yakamozlar
Gamzeli gülüşlerinle
Yüreğime akıyorsun yine.
Sen her gece böyle ışıltılarla
Dolarken yüreğime

Ah o firara meyilli düşünceler,
Coştukça coşar da konuşamam.
Dilimin dolandığı cümleler gözlerimden taşarken,
Yanaklarımın ıslaklığında öğrendim ben şükretmeyi,
Klavyemin yıpranmış tuşlarında.