Gülşen Şiiri - Sebahattin Özata

Memleketini bilmez Gülşen

Akıllı telefon ne kadar da akıllı bir alet di mi?
Biterken geri geri sayıyor
Bip bip diyor
Bitişini haber veriyor
Pili bitiyor biip diye!
Ama bitinceye kadar aynı çalışıyor.
Akıllı alet! Neler yapmaz ki.
Pilli bir fenerde hiç akıl yok mesela
Boşuna aydınlatıyor!
Peki işe yaramaz mı ki fener?
Mesala burnunun ucunu göremediğin
Zifiri karanlıklarda
Saçtığı ışığı bi düşün
Önünü görüyorsun
Neşeleniyorsun
En az 10 metre!
Ama ya bitişi?
Biterken saçtığı ışık?
Çalışmıyor alet artık!
Önünü göremiyorsun
On santimden öte.
Akıllıyı mı seçerdin
Akılsızı mı?
Hangisi daha çok lazım sana?
Bilirim ikisi de.
Bir başka alet
Bluetooth’lan bağlanmışsın
Ama en iyilerinden.
Bangır bangır müzik dinletiyorsun
Ve zevkle de dinliyorsun.
YouTube müzik çalıyor
Gülşen hem bangır bangır
Hem de görüntüsüyle şakıyor
Ama düşünmüyor
Unutuyor memleketini
İmamlara da çakıyor.

Unutuyor!
Akıllı savcıları var memleketin
Memleketin halini bilen
Ya bilmeyen Gülşen
Belki de unutmuş
İmdi hapiste.
Herkes bir alettir
İşe yarayan.
Akıllı alet bunu yapmaz.
Unutma!
Elektrik yokken de memleket vardı
Gramofon plak vardı mesela
Aloo bu alet mekanik!
Önce kasman lazım
Dönmesi için
Mevlevîler gibi
Kendilerini göremeyen.
Yavaşlar enerjisi biterse
Çok yavaşladı be!
Plak da
Buhûrîzâde Mustafa Itrî
Efendinindi.