Gülom Şiiri - Baki Ortak

Yüreğim yangındı derman ararken
Sebepsiz bir sitem sarıldı derken
Gözlerin deryaydı ben tam yüzerken
Bir anda kenara çekildin Gülom

Hasretin kervanı geçti gönülden
Bir sızı kaldı hep giden ömülden
Ben hâlâ geçerken o eski köyden
Rüzgârla sesini getirdin Gülom

Dallar bükülmüşken gamın altında
Bir hüzün büyürken her sabahımda
Adını anarken sessiz duamda
Kalbime yeniden yetirdin Gülom

Ay bile küsmüştü göğün yüzüne
Gam çökmüş bulutun beyaz dizine
Ben seni yazdım her tek göz izine
Gecemi yıldızla bitirdin Gülom

Ne yapsın ki gönlüm sensiz olmayı
Özledim gülüşün eski halayı
Kırık bir saz gibi her çalayayı
Tellerde ahını yitirdin Gülom

Sevdan bir nehirdi bendin durduran
Ben ise yüreğim sel gibi kıran
Bir çift sözün yetti ömrü yandıran
Gözümden umudu itirdin Gülom

Gözlerin bakardı bir zaman bana
Şimdi karanlıklar çökmüş bu cana
Dilimde adını sayıklar yana
Küllenen sevdayı bitirdin Gülom

Türkü gibi ismin dilde dolanır
Bir umut kırıntı içte kalanır
Büyük aşklar Gülom böyle yaşanır
Gönlüme adını yitirdin Gülom

Gel de barışalım bitsin kin öfke
Birlikte yazalım kalan her hece
Kul Ortak der döner aşkın gerçeğe
Yaraya sevdayla yetirdin Gülom

KUL ORTAK