Gülnisa Şiiri - Abdul Kerim Aydın

Zevk ve hayret olarak uzaksın belkide bana,
Ama tek sahibim sensin bu aşk-i diyarda.
Zamana meydan okudum, boğuk sensiz sahralarda,
Bir parça bin olur belki ama bin sevda bir gülnisa asla!

Ruhumun ikizi değil belki, sahalardan bir vaha,
Ama selviler bekler bizi belkide geleceğin aynasında.
Şaşırdım kaldım, korkunun fikrinin saflığına,
Aynı melek kadar beyaz, o gecenin sefasında.

Kahroluyorsa geceler, sabahsız yarınlar,
Bilki akşamlar kurulmuş sana, sensizken dünyalar.
Pusmuş bir gerçek, bizi bekler olmuş,
Hani sevdalar karşılıklı idi, seni bensiz hoş bulmuş.

Ayrılık kolay gelmiş, zatıma küsmen bana kor,
Aleve yaklaşan bilki, ateşle oynamıştır, pek zor.
Seni ne kadar sevdiğimi, pervaneden öte bana sor,
Renkler solar ak olur belki ama, güller solsa pak olur,
Aklını birde buna yor!