Gulnare Leman Şiirleri - Şair Gulnare Leman

Hüzün sarmaşıkları dolamışlar yolumu
Dağılır mı hüzünler, yare sarsam kolumu
Acep söyler mi bana, gönlü boş mu, dolu mu?
Hüzünleri salar mı, yorgun, garip gönlüme?

Göklerden kalbime işık süzüle
Yıldıztek kipriğe yaşlar düzüle
Elim yar elinden son an üzüle

İstiyorum gözlerinin karasında görüm beni
Deniz gibi coşup,taşım...
Göresen bir fırtınamı,kükrememi
Neden sanki.öyle bil ki,ağır taşım,
Ben içimden kırılmışım..
Anladım ki, yüz yılların ağacı yok,

Çok yaşlar akıttı, ceşmi giryanım
Incitek sel’imi anlamadın yar
Canıma ruhuma, sahip Sultanım
Bana nasıl kıydın, anlamadın yar?

Ağır bir gün idi, o gün aslında,
Kimseyle konuşmak istemiyordum.
Kapılıp hemen gün kendi-kendime
Kimseyle görüşmek istemiyordum.
Sığınıp odamın bir köşesine,
Ne ışık yakmıştım,ne de ki bir mum.

Usandım bu hayatın en ağır notasından,
Ölümsüz bir dünyaya baş alıp gidiyorum.
Dertler kelepçe gibi asılmış kollarımdan,
Siyah,beyaz günlerden bıkıp da gidiyorum.

Yedi güne bölünmüş,ömrümün dolayları

Ediyorum şikayet felek senin elinden
Yarsız bitiyor ömrüm, gidiyor gönül elden

Aklım bikarar senden,haber ver gelişinden
Duymuyorsun ki, sensiz gidiyor gönül elden

Sevgilim.....
Söz vermişdin gelecekdin baharda,
Cok üzgünüm,gözüm qalmış yollarda.
Geri döndü yuvasına quşlarda,
Sen gelmedin,de hardasan,sen harda?

Hala sen, ayıramazsın odu,ateşi,
Iyini, kötünü, ayı, güneşi,
Saksını,samanı,kızıl,gümüşü,
Bir zaman uyanıp anlayacaksın
Bakıp şu haline ağlayacaksın.

Yine üç renkli güzel bayrağımız dalgalanır,
Bizi qaflet uykusundan oyadır,dirçeleriz.
Dalgalandıkca,azadlık umutuyla duyarız,
Dirçelış olsa,fakat biz de azad yükseleriz.

Bu güzel bayrağımız görmeği öğretti bize,