Güllerin efendisi... Şiiri - Hasan Belek 2

​Âlemlerin Sultanı, gönlümüzün cananı
Sensin Nebiler Şahı, dertlerimin dermanı
İsmin anılır dilde, sevgin coşar gönülde
Gül kokun gelir yelde, kalmayız asla çölde.

​Sen doğunca dünyaya, nurun yayıldı aya
Mekke döndü hülyaya, kavuştu kutlu paya
Cehaletin gecesi, seninle buldu sabah
Söndü zulmün ateşi, silindi her bir günah.

​Adın Emin, özün hak, gel dedin "Hakk'a dön bak"
Ahlakın bize misak, yüzün aydan daha ak
Yetimlerin başını, okşayan eldin her an
Paylaşırdın aşını, sendeydi en hoş lisan.

(Nakarat)
Âlemlerin Sultanı, gönlümüzün cananı
Sensin Nebiler Şahı, dertlerimin dermanı
İsmin anılır dilde, sevgin coşar gönülde
Gül kokun gelir yelde, kalmayız asla çölde
​
​Mahşer günü gelince, dara düşer bu beden
Herkes korku bilince, kalmaz yardımcın neden
"Ümmetim" de ne olur, bizlere eyle şefaat
O an her gönül bulur, seninle sonsuz rahat.

​Görmeden sevdik seni, özleriz o sohbeti
Ashabın hissettiği, o ilahi heybeti
Bir gece rüyalarıma, geliver ey kutlu elçi
Gönlümdeki yarama, merhem oluver ey elçi.

​(Nakarat)
Âlemlerin Sultanı, gönlümüzün cananı
Sensin Nebiler Şahı, dertlerimin dermanı
İsmin anılır dilde, sevgin coşar gönülde
Gül kokun gelir yelde, kalmayız asla çölde...

Hasan Belek
19 08 2025
Akçay