Güller ve Ağaçlar Şiiri - Esra Yıldırım 2

Yapraklar ölüyor.
İntihar eden yaprakların
Yalnız kalan ağaçların öyküsü anlatılıyor.
Oysa her ölümün katili, ağaçlar.

Avuçlarımda gül yaprakları,
Senin koklamak için dokunduğun,
Senden sonra tüm kokusunu yitirmiş olan gül yaprakları
Öğrendim ki
Güller öldüklerinde güzel kokarmış.

Pervazına yaslandığın pencere önündeyim.
Bir sokak daha yasa büründü.
Bu seni beklerken işlediğim kaçıncı cinayet
bilmiyorum.
Yağmur ağıt yakıyor tüm bu ölülere.

İncitmekten korkarak tuttuğum gül yaprakları Avuçlarımda parçalanıyor.
Pencere pervazına tutunmuş tüm anıları
Yağmur yanında götürüyor.
Avuçlarımdan kayıp giden yapraklar
anıların kanına karışıyor.