Gülistan, Çığlıklarım Şiiri - Sadıkcan K ...

şimdi yolumuz gülistan'a düştü.
açtık, açıktık, düşkündük, düşündük.
bir kız çocuğu yol yordam öğretti bize.
böyle olmaz! dedi biraz bize.
-bir düşesin kızı-
açık kahverengi saçlarıyla öğretti bize.
buğday teniyle öğretti.
açık kahverengi öğretti, kaçıktık çünkü.
bir kız çocuğu yol yordam öğretti bize, küçüktü.
küçüldük.

biz kendi öz tepemizden ayrılalı pek sayılı zaman yürüdü içimizden.
biz kalabalıktık, sevişmeden duramadık.
en kötülerimiz üredi.
bal yedik her şeyden çok.
parmağımızı bandık, bal yedik.
her şeyimizi bandık.
-en dibine-
bal gibi oldu tadımız.

üzüm ağaçlarının altında dinlenmeye durduk.
kendi öz tepemizden ayrıldık, dinlenmeye durduk.
üzümleri topladık, asırlar boyu karanlıkta fıçıda tuttuk.
olmuş şarapları ayaklara dökdük.
güzel kızların güzel ayaklarına dökdük.
şarabı ayaklarının yokundan içtik.
tükürmedik, hoşumuza gitti, güldük.
-düşesin kızından içmedik, o daha çocuk-

fıttırmıştık çok.
dur durak bilmiyorduk, yok.
en son düşese vardırdı bizi.
açık kahverengi saçlı, buğday tenli kız vardırdı bizi.
kız aynı anasına çekmiş.
tanrıça dedik, önünde eğildik.
düşesin önünde eğildik.
gün geldi düşes öldü.
biz durmadık, tanrı öldü dedik.
oysa tanrı öleli çok olmuştu.

gülistan ağladı.
ben çığlık attım.
ay!
aynı küçük bir kız çocuğu gibi.
gittikçe küçülen bir kız çocuğu gibi.
hep küçük kalacak bir kız çocuğu gibi.
kız çocuğu hep gözümde küçük kalacak gibi.

asırlar sonra aynı kölelerin çocuklarıyız biz.
ben, sen, biz.
şimdi yolumuz yine gülistan'a düştü.
yurt mu bellesek buraları?

arap atı.
kırgız atı.
rus atı.
rus atı: emine.
kırgız atı: yok tanıdığım.
arap atı: var mı tanıdığım?
sustum, çıktım pazara iki kilo limon aldım.
yedim yedim eşkidim.
eskik kaldım.
ağladım.
aynı küçük bir kız çocuğu gibi.
ben ailesiz kaldım.