Kavgalıyım
tüm dünya insanlarıyla.
Kendimle de kavgalıyım,
dünüm ve yarınlarımla da!
Biliyorum hayat durdu,
yaşamın derin acısını duyumsuyorum...
Bir beste yapmak isterdim sana,
içinde tüm zamanların en büyük aşk' ı olsun.
Duyguların isim verilmemiş, anlatılamamış,
en yüceleri bulunsun...
Seni anlatmaya yetermi ki kelimeler?
Seni sevdiğim için pişman değilim birtanem
sen bana yasak, aşkımız yalan olsa da...
Seni, seninle yaşamak imkansız olsa da,
pişman değil, sadece seninim...
Kural tanımam, kurallar boş gelir aldırmam,
Gürültülü bir bağırtıyla geldi
sanki teslim alacaktı yeryüzünü,
bakışlar şaşkın, yumruklar sıkılı,
ona dokunmaya çalışan herşey
rahatsız edici...
Gözlerini kırpıştırdı
Belki yalnızlıkta saklıydı herşey
belki de yalnızlığa tutsak etmiştim yüreğimi
seni sevmeyi öğrenmeden önce de vardı
senden sonra da var oldu...
Hiç acılanabilirmiyim ki yalnızım diye?
Kuytu köşelere ait birer tablodur onlar!
Ellenmesi sakıncalı...
Sessizliğe mahkum birer kul'dur onlar,
konuşması sakıncalı...
Kör kurşunlar önünde hedef tahtasıdır onlar,
vurulası...
Solgun yapraklar sonbaharda,
düşerken yere hüzünlüce
gözlerimde ki nemlenmeyi engelleyemiyorum.
Gidişin hala çok taze belleğim de
bulutlarda aksini görüyorum sanki!
Yıldızlar adını yazmış
Dün gece dolaştım sokaklarda,
yalnızlığımın son demindeydim artık...
Bir dost aradım kendimce,
bulamadım... yalnızlığıma ağladım...
İçki şişelerinden umdum dostluğu,
Neydi ki yaşamak?
Bir avuç gökyüzü, bir avuç mavilik mi?
Ya da sıradan insanların yaşamlarında yer alabilmek mi?
Neydi ki yaşamak?
Hayata pozitif bakabilmek için
kendinden ödün vermek mi?
Boşalır gökyüzünden olanca şiddetiyle
içimi titreten bir yağmur;
sonsuzluğa uzanırcasına açılan ellerim
hep yalnızlıkla sonuçlanır..
Sevgi, aşk masalları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!