Hoş geldin gönül bahçemin gülü,
Dikenlerinden güller derdiğim,
Dalında susuz kalıp, solamayanım!
Hoş geldin yüreğime, hoş geldin...
Gecemin karanlığını aydınlatanım,
Doğaya Kıymayın
Teknoloji tam bir yıkım
Toz bulutu
Beton yığını
Nemli havası ile kentten köye
İnsandır,
Sevdiğine
Canım, hayatım,
Güzelim der
İçinden geldiği gibi
Düşünmez...
Bulutlara yükledim
Sevdamı
Bir Güvercin edasıyla
Uçurdum
Gökyüzüne
Gelip de sana kavuşsun diye
Ne anlatayım ben sana
Seni sana anlatmak
Üzüyor inan beni
Gözlerinin içi gülüyor,
Derdim de inanmazdın
Şimdi anlıyorum
Birine seni seviyorum deme,
Şımarır derler,
İnsanlara gülme,
Seni yanlış anlarlar derler,
Kurallara uy, hayat kurtarır derler,
İlkönce kuralları kendileri çiğnerler.
Gidişini seziyordu,
Terk edişi bekliyordu
İçten içe yanıyordu,
Gözlerim değil,
Yüreğimdi ağlayan…
Şehirde yaşayanların
Hep şanslı olduğunu zanneder
Köylerde
Kasabalarda yaşayanlar
Aslında kendilerinin ne kadar şanslı
Olduklarını…
Seni seviyorum
Anlatamıyorum
Yazıyorum,
Bazen kâğıda döküyorum
Sığdıramıyorum hissettiklerimi
Yüreğime kazıyorum adını,
Bende bu şiiri ödevimde kullanacağım...