Güler Turan Şiirleri - Şair Güler Turan

Gönlümün Sultânı Yâr


Ey benim cânım efendim, gönlümün sultânı yâr
Lûtf- edip gel eyle teşrif, rûy-i dil hândânı gör
Harrdayım bir katre düşmez; kalbe kar, bârânı yâr

El İnsaf

Müptelâyım dil_i rânâ dilberin her tavrına
Yok ki ondan gayrı şuh baksam da dört etrâfına.
Merhamet et gönlümün sultânı al dergâhına
Der dilim lâkin O duymaz, hep kıyar cânânına...

İşte Öyle Bir Akşam


Bilmez mi gözüm nûru, ruhum darda bu akşam
Cânân dediğim, hangi mekân, barda bu akşam
Sabrım tükenir, kor yüreğim harr’da bu akşam

Ne Yazıktır ki


Sonu yokmuş sevdâmın, yürek yangınım benim!
Duruldu bütün şevkim, kalmadı hiç ahengim.
Hüzünlü şarkılarda, bulutlandı gözlerim;

Rast’a Çek Yayı Akşam


Ah edip mahzûn durursun, söyle cânım neyleyim
Gel bu akşam, zevk için çal, bâri bir rast söyleyim
Bâdeler taşsın dökülsün, raks ederken bir peri

Bülbül’ün Figân-ı

Lâleler güller sararmış, bülbülün efkârı-ı çok
Geçti mevsim, gayrı kıştır, âşıkın gülzâr-ı yok.
Zâr-ı dinmez neylesin, tez gelmiyor yaz, nevbahar;
Ol gâribim, yandı nârdan, harr_ı çok, sazkârı yok...

BİRAZ (da) ŞİRAZ


Tut ki sevdim, tut ki yandım âteşinden hastayım...
Ölmüşüm farzet ki geldin; kalk, dedin bak yastayım...
Çâre olmaz gayrı gelmen, geçti demler ah! derim;

Hani Var ya


Tek sebepsin sevdiğim sen. böyle mahzûn kalmama
Her sefer hülyâya, hicrânınla yorgun dalmama
Gittiğin gün bitti aşkım, sanki hiç yoktun ki sen

Öyle Bir Dilber ki



Etmiyor bir lahza insaf, pekte mağrur bir perî
Nâz-ı çoktur, tavr-ı lâtif, dilde yoktur benzerî...

Nazar

Ben de sevdim can bilip, cânân deyip yıllarca hep
Göz mü değmiş ayrı düştük, bilmedim neymiş sebep
Yok mudur hiç çâre yâ Rab, sendedir her tür devâ
Sevdiğim, yar bildiğim duymaz mı gel dersem acep?