Güler Özçelik Şiirleri - Şair Güler Özçelik

Bir gün yoktun
Bir gün gelmedin
Yalnızlıklar çoğaldı bedenimde
Çoğalınca gelmelerin yokluğu
Sen büyüdün içimde
Ağaçlar çoğaldı

Güzeller
Güzellikler
Güzel duruşlar
Güzel bakışlar
Güzel sözler
Ruhu okşayan hepsi

NE ZAMAN BİR KADIN GÖRSEM,
ETEKLERİ ZİL ÇALAN
BEDENİ DENİZDE DALGALAR GİBİDİR,
İÇİNDE FIRTINALARIN KOPTUĞU,
GEÇ Mİ KALDIM YAŞAMA KORKUSU
SÜZÜLÜR YANAKLARINDAN

Ararız sürekli
Kaybolan şeyi
Nerede, ne zaman ,nasıl
Buluruz yerine koyarız
Unuturuz koyduğumuz yeri
Bulduğumuzda

ÇAL KAPIMI EY MUTLULUK
BUYUR İÇERİ GİR
DOLDUR İÇERİYİ HAVANLA
BOYA BAŞTAN AŞAĞI
HERKES EŞİT RENKLERDE GÜLSÜN
DAYAMA SIRTINI DUVARLARA

Çay koydum saksıdaki fidana
Aynı bardaktan içtiğim
Ben coştum
O çiçek açtı
Çocuk gülümsedi
Annem sevindi

Bir şiir koy bardağıma
Demli olsun
İçimi ısıtsın şöyle
İçtikçe iyi gelsin
Senden olan sancılarıma
Yutkunurken acıları aksın gitsin

Çay doldurduğum bardağı ararken
Ay şiirim
Şiirime ne oldu
Kafam bu kadar şiire tutkunken
Bardağımı buldum
Şiir aklımda

ÇIKAR İÇİNDEN ,BAZILARI
KİMSESİZ KALMAZSIN KORKMA
EKSİLENLER
SENDE EKSİK YAŞASIN
GÜN OLUR
ARTIRIRSIN YAŞAMI

İÇİMDE TUTSAK ETMİŞİM
ÇOCUKLUĞUMU
BÜYÜYÜNCE ANLADIM
ÇIKMAK İSTEYEN CENİN GİBİ
ÇABALIYOR ANA RAHMİNDEN
NE ÇOK TUTSAK ETMİŞİM