Güler Kavlak Şiirleri - Şair Güler Kavlak

Hurimisin, melekmi yoksa,
Aklımı çelenmi.
Sevdiğim misin, sevenim mi.
Tarif edemem seni
Sen, sensin, sen.

Ayağına inmiş, kara sular.
Sabah başlar mesaisi, gece biter.
Genel temizlik yap,
Masaları yerlerine koy, örtüsünü sar.
Sandalyeleri etrafına diz.

Araştırmamı yapmışlar?
İşlerine mi, öyle gelmiş.
Aşkın gözü kör demiş,
Yalan söylemişler.

Aşkın, söyleyende.

Bir yarmış,
Bir yokmuş diye başlar,
Hikayeler,
Anlatılır masallar.
Ömrün olduğu sürece,
Günler, ayları,

Kara bulut uğramaz dedim.
Uğramadı, geçmedi.
Geçmesin hiçbir evin üzerinden.
Geçen yıllarda,
Kaybettiklerimin üzüntüsü, hüznü olsada.
Güzeldi çok güzeldi yıllarım.

Tek, tek, çıktık
Doya, doya yaşadık,
Genç’lik, olgun’luk dönem’ini.
Mücadelen bitti, çocuklar yerine yerleşti,
Kalan yıllarında sende yaşamalısın hayatını.

Hayatımızda karanlık olmasın
yürüyeceğimiz yolda
yaşıyacağımız yıllarda

sen olmasan sensiz
yapamam ki

İstanbulda oğlumdayım.
Gitmeme var üç dört gün.
Oğlum gece çalışmaya gitti. Kotonda görsel düzenleme, bölümünde yurtdışında çalışacak. O gün büyük mağazanın düzenlemesine gitti sabah altıda, yedide geliyor.
Yorgun geliyor kalan perdelerini asayım dedim.Pencereyle yatağın arası yarım santim var. Yetişemem diye üç yastık koydum, üstüne örtü sardım, onlarıda yıkamış kabartıp elyaflarını pufi yapmıştım yumuşacık. Sol elimle pencerenin çerçevesini tuttum sağ elimle perdeyi astım düğmeyle köşeyi sıkıştırayım derken nasıl oldu anlamadım. Pufi yastıklardan ayağım kaydı düştüm araya. Sol elimdeki yüzüğün iç tarafı takıldı. Parmağıma taraf kısım, tamamen ay şeklinde kesildi kemikle elimin üstü deri kaldı allahdan parmağım kopmadı.Oğlum evde yok hemen elimi tutup mutfağa gidip peçeteyle bastırıp kanını durdurdum. Karşıda talebe çocuklar var. Biri kız diğeri erkek hemen seslendim onlara yavrum yardımcı olurmusunuz bana dedim. Hemen geldiler 112 yi aradık bileğimden yukarısını bağlayın dediler bağladık. Yavrularla bindik taksiye oğlum dedim beşiktaşa yakın askeri hastane var oraya gidelim tenha olur hemen müdahale ederler.Gitmez olaydık gittik. Suratları bir karış uykudanmı ettik, muhabbetlerinimi kestik anlamadım. Hiç hasta yok bir hemşire bir doktormu görevlimi anlamadım şöyle bir elime baktılar, nöbetçi hekimi çağırdılar. O gelene kadar yüzüğümü kesin, elim şişiyor dedim aletimiz yok, ameliyat hanenizde yokmu orası kilitli dedi.Lütfedip uykulu nöbetçi doktor geldi yüzüğü yarılan yere bastırıp çıkarmaya çalışıyor doktor bey çıkacak gibi değil ben baktım yüzüğü kesin, Alet yok. Parmağınızı dikerim ama sinirler kopmuş olabilir ortapedi görmesi lazım siz en iyisi gataya gidin diyor yol bilmem iz bilmem. yanımdaki yavrular zaten garip. Doktor parmağımı temizlerken hemşire hanım bir su verirmisiniz? SUYUMUZ YOK:
Siz susuzmu oturuyorsunuz sabaha kadar burda dedim doktora döndüm.Biz konuşurken lütfetmiş aklı sonradan ne demişse bir fincan su getirmiş.Boğazım çok kurumuştu yoksa o suyu alıp dökecektim
Parmağımın Yarılması,İçindeki etlerin dışarı çıkması,morarması. Yüzüğümün katilim gibi parmağımda durması üzmedi de hemşirenin suyumuz yok demesi, yokmu. işte o canımı çok çok acıttı. Damacanası yoksa acilin lavabosu var ordan doldurup verseydi de, ilgi zaten yok onu söylemeseydi.

Doğduk
Yoğrulduk
Olgunlaştık
Piştik

Gözümüz açıldı

Küçükdüm, korunmaya muhtaç,
Ana kucağına, baba şefkatine.
Onları çok sevdiğim,
Onların olduğum için,
Bağlıydım,
Anneme babama.