Tükendiğim bir anda, düşerken, elimi tutan ellerin,
Çekerken bana bakan mahsun gözlerin,
Yüzündeki çocuksu gülümseyişin
Yaşadığımı hatırlattı can verdi bana.
Sanki yeniden doğmuştum, beni çağıran bu sese akıp gittim
Seve seve sonunu bile bile aktım gittim..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
