Aşka gülen iki göz gibiydik biz;
Onun içi gülsün. artık ben gülmem.
Gözleri yosunmuş, bakışı deniz;
Bana ne ki! Zaten ben yüzme bilmem...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yüreğinizdeki esin hiç bitmesin, daima
çağlasın.
İNCİ GERMENLİLER
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta