Nefretin körüklediği
bir orman ateşi
sönmesini beklemediğim
mimiklerimi kanatıp
gülüşümü kapatan
kıyamet kopuyor dışarıda
iki sinek çiftleşiyor havada
yığılıp kalıyorum koltuğa
gülemiyen bir adam oldum sonunda
Kayıt Tarihi : 15.4.2007 02:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!