Güldüremedim Şiiri - Halil İbrahim Yıldız

Aşkın diyarında zirveye erdim
Neyim var neyim yok tek sana verdim
Her türlü bela’ya, göğsümü gerdim
Ben senin yüzünü güldüremedim

Aşk benden olmasın zamanla cüda
Canın emanettir sev demiş hüda
Kalbimi eyledim kuluna feda
Canına can kattım bildiremedim

Rabbin yarattığı, sende bir kulsun
Kibir’le nazında, artık son bulsun
Dedikçe yüreğim, al senin olsun
Bana karşı kinin öldüremedim

Bilesin yüreğim seninle atar
Yükledim sevgiyi hep katar katar
Düşlerim hayalim gözümde yatar
Aşkını aşkıma yeldiremedim

Unutmayı istesem, belli bir süre
Kanıma işlemiş, sanki bir üre
Duygular içimde, olsa bir töre
Sevgini serimden, sildiremedim

Sen gülmeden bende hiç gülemedim
Sevdalar sahteymiş ben bilemedim
Ölmek istedim de bak ölemedim
Yaramaz postumu deldiremedim

Halilim günlerim geçiyor gamla
Gözümde yaşlarım şol damla damla
Belki alışırım dedim zamanla
Sevdayı başımdan çeldiremedim