İSRAF (Gülce Yunusça)
Vahdet-i vücudu, abes görenler,
Ne bilsin bu yolla, olunur eşraf.
Sarf edip zamanı, devran sürenler!
Harcar ömrü, eder israf.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim