Gülbahar Şiiri - Evrim Evrensel

Enginar budanmaz, ben ise kestim.
Birisinden dal çıktı kök kök türedi
Elde testere gezdim bahçeye düştüm.
Meğer baharistan imiş meylimi verdim.

Bahçeye girdim, kestim enginar,
Meğer baharistan imiş mekanı,
Yazdı gönül, notun aldı derkenar,
Meğer seheristan imiş bir yanı.

Testere elimde dolanıp durdum,
Ya dellenik idim, ya da kudurdum,
Bir bahçenin önünde dikilip durdum.
Meğer görecekmişim içinde canı.

Nereden gelirsin adın Gülbahar,
Fideyi dikerken kaçamak bakar,
Saçının topuzuna kalemin takar,
Bilmeden gazeli, buldum hazanı.

Enginarı kestim O yine çıktı,
Yumuk bakışıyla Gülbahar baktı,
Yaktı yüreğimi, köz' lerim aktı,
Daha Nuh olmadan,gördüm tufanı,