Bir kalemde sildin hatıraları
Senin için kıymeti yok artık anladım
Kış geçti ayrılık yakıyor zamanları
Koyu bir hüzün bıraktın gönül evime
Gurur duyabilirsin artık kendinle
Dönüp gitsen de her gün o saat
Sustursan da kuş kadar yüreğini
Sevmeyeceğine etsen de yemin
Ben sana sevmeyi öğreteceğim
Gözlerim ardından baksa da üzgün
Dilsiz bir şiirdir sevdam
Yar yüreği aşka sağır
Denizler dolusu hüzün
Çığ altında bir ömür
Ah bu tarifsiz aşk
Bu kahır
Bu son terkedilişim
Son seslenişim
Beni anla
Bu son yalvarışım
Son yakarışım
Bir daha duymayacaksın
üsküdarda kara yeldin
Eminönünde güvercin
Yüreğimde fırtınaydın
Dinmedin
Salacakta,saray burnunda
Ölümü anlatmayın bana
Kaç kere öldüm bir bilseniz
Kaç kere yetim kaldı yavrum
Dul kaldı eşim
Kaç defa gömdüm kendimi
Gecenin bir yarısı
Sessizce geçtim kapınızdan
Susturmaya çalıştım
İçimdeki sesi
Bakmadım,sormadım
Özledim diyemedim
Var mı aşk ateşinden ötesi
Bir gün çekip gidersek buralardan
Uzaklığa sıcak bir fincan kahve
Bin yudum sevgi
Aşka bitmeyen şiirler,
Ayrılıklara tamamlanmamış
Tek bir hece
Gittin gideceğin kadar
Küçüktü büyüdü acılar
Terkedip gittiğin bu şehirde
Her şey ama her şey
İnan ki gölgen kadar
Bir mum tutun geceye
Deniz kabuğundan zırh yapın
Çığlıklarından anıt
Kadınları çoğaltın
Zalimleri büyütmeyin
Büyütmeyin ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!