Gül Yüzlüm Şiiri - Smmm Türkay Demir

Günün şefkatle doğan aydınlık yüzü

Ömrümün kıyısından dönüyorum.

Sana gelmek için,

Alıp götürdüğün baharın iklimindeyim şimdi.

Yüzümü dönmüşüm ay yüzüne, gül yüzüne.

Gelmelerin intihar gibi durduğu yerde sen koşuyorsun

İçimdeki en derin yerlere hiç çıkmayacak gibi.

Sevmek tadında var her şey sende

Geceleri bölse de derin iç çekişler uykumu

Sonra karanlığın içindeki aydınlık yüz, sana sesleniyorum.

Neredesin.

Bin bir çiçeklerin açtığı içimdeki iklimim

Seslendiğinde içimde kırk çiçeğin bir gül olduğu an gibi

Sana bakıyorum.

Sonra sevmek gibi ulvi bir şeyi sende buluyorum.

Bekledikçe içimdeki fırtınalar dinmiyor gül yüzlüm.

En acımasız halleri ile karşımda, ne git diyorlar ne kal.

Sana getirmeyen yolların şimdi düşmanıyım.

Bütün bunları geçirirken içimde

Sonra gülümsemelerin, gülüşlerinden gül akışların aklıma geliyor.

Umutlarım bahar sancısı çekiyor.

Sonra Semaya açtığım ellerimde dua

İçimde konuşan bir lisan

Kapalı olsa da 99 kapı hepsini açan tek anahtar oluyorsun.

Şimdi kelimelerin çokluğunda değil.

Senin sevginde mutlu olmanın çabasında bir ömür.
(11.06.2016)