Ben gülü sevdim yoklayan beni tebessümle.
Kalbime gelir renkli dünyasıyla birlikte.
Bir başka olur benim sevincim bakarken gözüne.
Sanki ilk onun yüzüne değmiş yazın serin meltemi.
Hangi çiçek, hangi demet cüret eder ki.
Kıyası mümkün olmayanla kıyaslasın kendini.
Bakmak doyamamayı, kabullenmeyi gerektirir.
Bu duru safiyane bakışlar insanı götürür.
Dalar hülyalara her tomurcuk gülün rüyasına.
Uyuklarsa bin yıl değiştirir mi tomurcuğun sonu.
Birde bakmalı benim baktığım bu göz ile.
Safiyane bir bakış, kalbin ortasını doldurur.
Kenan Gezici 22/08/2025
Kayıt Tarihi : 22.8.2025 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!