Gül su Şiiri - Eyüp Doğru

Bazen insan yorulur,
usanır, pes eder.
Gücü tükenir, ama öfke de tükenir.
İşte tam da o noktadayım.
Artık kızgın değilim sana,
artık hesap sormuyorum sebepsiz ayrılığa.

Ayrılmışız, evet.
Ama içimde keskin bir kırgınlık yok,
yalnızca suskun bir kabulleniş.
Sadece düşünüyorum.
Demek yaşanacaklar bunlarmış?
Demek biz bunları görecekmişiz?

Zaman ilerliyor, biz olmadan.
Sorular kalıyor, cevap beklemeden.
Olanı değiştiremeyeceğimi biliyorum artık,
yalnızca hissettiklerimin ağırlığını taşıyorum.

Hatırlıyor musun?
Gülün yanına suyu koymuştuk.
Öylesine, düşünmeden.
Ama o su, gülün adını değiştirdi.
Gülsu olmuştu.
Birlikte bir anlam bulmuştuk,
sıradan bir anı başka bir renge çevirmiştik.
Şimdi düşünüyorum,
belki de hep böyleydi.
Bazı şeyler yan yana geldikçe değişiyor.
Bazı acılarda buluşuyorduk..