Gül Ozan Şiirleri - Şair Gül Ozan

Buradan ta oraya kadar
kapkara gece gözlerin gibi
yağmurlu gece gözlerim gibi
oradan ta buraya kadar

aramızda sadece gece

bu gül senin
ister al
ister bırak

dikeni elime battı
kırmızısı gözümü yaktı

Burada senin yanında
evde gibiyim
iyiyim... güzelim
arkadaşlar 'parlıyorsun' diyor
sen görmesen de herkes görüyor!

Kirpiklerinin gölgesinde yaşasam
Sıcak, yağmursuz mevsimler boyu
hiç ıslanmasam, güneşten yanmasam
Saklasan beni o gölgede, koyu

Tek direkli bir iskandil yeterdi

En çoğunu sevdim
En masum
En karşılıksız...

En uzun
En büyük

Ah, gece saçlım
Sakin parmaklım
Buğday yanaklım
Nasıl desem bilmem
... sendedir aklım!

Nikahımız, dedin, cennete kalsın
uzaktan bakalım, yüreğim yansın
Peki ya bu yürek nasıl dayansın?
Bu dünyada elini tutmazsam öleceğim

Senden başka herkes anladı beni

seni sevmemeye çalışmak
...
gölgemden kaçmak gibi
...

kırık camlar üstünde yürümek kolay değil

beklerim
elbet bir gün ayrılık biter

uzun sürse de
gelir sonu

Bir türkü olsaydın sen,
tükenmeden söylerdim,
nefes alır gibi, su içer gibi...