Koralevde adeta kül olurcasına, Gül ağlar!
Bülbülün kalbi Gül için yanar!
Kavuşmanın hayaline can atar!
Gül, firari, hep gizler esrarını.
Garibim Bülbül bilsede sırrını,
“HAK” tan gelen başım üstüne
Kavuşamasakta adı aşktır!
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Eyvallah, yorumunuzu şimdi farkedebildim, afedersiniz.. derin manayı idrak edebilmeniz onur verici. Teşekkür ederim
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan fedakar ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
"GÖKLERDE VE YERDE OLAN CÜMLE MAHLUKAT, ALLA'I HAMD/ÖVGÜ İLE TESBİH EDER. LAKİN SİZLER ONLARIN DEDİKLERİNİ ANLAYAMAZSINIZ." -Ayet-i kerime meali-
Demek ki, bülbülün gülün dalındaki terennümatı aşk nameleri değil, yaratıcısını hamd ile tesbih etmekmiş Arif bey.
Hayırlı çalışmalar.
Eyvallah, yorumunuzu şimdi farkedebildim, afedersiniz.. derin manayı idrak edebilmeniz onur verici. Teşekkür ederim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta