Gül Kurusu Bir Akşam Şiiri - Elif Eylül 2

Gül kurusu bir akşamdı, gelişin
Körpe bir sevda vardı gözlerinde
Yüreğin, yana yakıla feryat figan
Durmadan kapımı çaldı.

Ben sarmaşıklar misali sarıldığım yalnızlığımla,
Soğuk bir kaldırım taşında bırakmıştım sevmeleri

Sen, inatçı bir kardelen gibi
Güneşi görmek istedin gözlerimde
Yüreğimdeki kara kışa aldırmadan.

Oysa, tövbeliydi içimdeki kardelen
Bir daha zamansız açmaya...

Bedenim senden uzaklaştıkça
Ruhum sana yaklaştı
Beynim reddetti bıkmadan usanmadan
Kalbim beynimi baştan yarattı

Gül kurusu bir akşamdı,
Gittin...
Bir şamar gibi yüreğime indi gidişin
Yokluğun, öksüz bıraktı yeşerttiğim umutları
Umutlar, suskunlukların bağrında asılı kaldı…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI