Gül Korkusu Şiiri - Ferdi Teyfur

Hiç Okunmamış ve acıtan yanımdır
şiirlerde kullanılmış eski bir ayraç misali gül korkusu.
O Şiirlermidir cana kıyan yoksa gül korkusumu?
Şimdi tüm senlerimin her sayfasında ölü bir gül korkusu.
Bir ayraç misali.
Canı yandığında tüm çocuklarımın
Sen gelirsin aklıma o vakit
Yollar gelir, bilmeyipte gittiğim diyarlar, mekanlar.
Ay ışığı ve mum kokuları.
Acı bir nakaratı durmaksızın çalan bir çello gelir aklıma.
Ve gözyaşları gözlerinden yanaklarına intihar edecek bir çocuk
Hani tutabilsem, dokunduğumda kırılmasa bu gül korkusu
Hani bu çocuk ağlamasa, sussa bu çello
Açarım o vakit kollarımı iki yana uçsuz bucaksız o tarlada.
Yeşilin ve mavinin ve sarının ve rüzgarın tenimi öpüşlerine gülümserim o vakit.
Ve koşarım kocaman adımlarla.
Ve öpülesi gözlerinden gözyaşları intihar etmese yanaklarına
Ben susarım o vakit, ben gülümserim varlığına…
Ama yüreğim kabristanda kül rengi bir çocuk
Ve elimde bir kitap okunacak gibi değil.
İçinde can çekişen ve büyük bir sancıyla doğmuş kelimeler
Simsiyah ve büyük harflerle yazar
İnkara teşebbüs eden bir aşk…
Hani bu şiirler olmasa, yakılsa acıyı anlatan tüm kitaplar
Ve bu çocuğun gözyaşları intihar etmese
Ve dokunduğunda kırılmasa bu gül korkusu
Bir ayraç misali senlerimin her sayfasında olmasa.
Ve karanlıktan korkmasa benler
Ve yalnızlıkta yatmasa koynuna
Hani ay ışığı
Mum kokuları
Ve kimsenin bilmediği dokunuşlar
Ve düşümdeki çocuklar ölü doğmasa
Öksüz kalmasa…
Ben açarım o vakit kollarımı iki yana uçsuz bucaksız o tarlada
Yeşilin ve mavinin ve sarının ve rüzgarın tenimi öpüşlerine gülümserim o vakit.
Ve koşarım kocaman adımlarla ben sana.
Yeter ki ıslansa, kırılmasa bu gül korkusu…