Gül Kokusu Şiiri - Ünal Tayfur

Söylerse dil söyler, gönül söylemez,
Nasıl acı çekip, kahrolduğumu.
Ben tattım bilirim, tatmayan bilmez,
Sevgisiz dünyanın, dar olduğunu.

Gönlüm efil efil, eser dağlardan,
Gül kokusu gelir, geçmiş çağlardan,
Bana ne yeşeren güzel bağlardan,
Bilmez miyim sebebin, yâr olduğunu.

Hasretim dağ olur, durmadan büyür,
Ne bir selam yollar, ne beni görür.
Gölge gibi beni, peşinde sürür,
Ben biliyorum vuslatın zor olduğunu.