Gül Kokulu Efendim Şiiri - Meryem Keskin

Kullara rehber diye gönderildi enbiya,
İki cihan güneşi ol-Resulü kibriya.
Şefaat et Sultanım bitsin kalbimde riya,
Ruha şifa sözlerle eyle ferman Efendim.
Ey benim gül kokulu derde derman Efendim!

Sen gelince kainat rahmetine boyandı,
Gaflete düşen kalpler uykusundan uyandı.
Bizlere gizli olan yalnız sana ayandı,
Ruha şifa sözlerle eyle ferman Efendim.
Ey benim gül kokulu derde derman Efendim!

Öyle bir imandı ki, zengin, köle diz çöktü,
Resul’e tabi olan huşuyla boyun büktü.
Hak yolunda birleşip putperestliği yıktı,
Ruha şifa sözlerle eyle ferman Efendim.
Ey benim gül kokulu derde derman Efendim!

Gelişinle çözüldü kalbe atılan düğüm,
Yüreğimin miracı rüyalarda gördüğüm.
Yeşil kubbe önünde ağlayarak döndüğüm,
Ruha şifa sözlerle eyle ferman Efendim.
Ey benim gül kokulu derde derman Efendim!

Açıldı yetim eller gökten indi melekler,
Resulün hürmetine kabul oldu dilekler.
Bu gün garip ümmetin senden şefaat bekler,
Ruha şifa sözlerle eyle ferman Efendim.
Ey benim gül kokulu derde derman Efendim!

Sevdanla yola çıkan geri dönmez Sultanım
Gönüller aşkın ile yanar sönmez Sultanım.
Sensizliğin acısı kalpte din mez Sultanım,
Ruha şifa sözlerle eyle ferman Efendim.
Ey benim gül kokulu derde derman Efendim!

……Meryem Keskin…..
……17.03.2025……..
……Muhammes…..