GÜL DEDE GÜLEYİM
Yıllarca çabaladım ben, bir gün huzur olmadı
Açken hamal gibi çalıştım, hiç yüzüm gülmedi
Gündelik çalışıp yedim, kesem bir gün dolmadı
Bir gün zalim kader bana, gül demedi güleyim
Sonunda düzenli iş buldum, yıllar çabuk geçti
Buğday tarlası gibi, ömrümü orakla biçti
Milyonlar varken, zalim kaderim hep beni seçti
Bir gün zalim kader bana, gül demedi güleyim
Karın doyurmak için, onca yıl çalışıp durdum
Zalim felek hep başıma vurdu, saçımı yoldum
Mutluluğu ararken, bin türlü belayı buldum
Bir gün zalim kader bana, gül demedi güleyim
Şu zalim kaderim bana, hep kötüyü dayattı
Eller taze ekmek yerken, bana düşen bayattı
Ölüm geldi çattı, yaşanan kötü bir hayattı
Bir gün zalim kader bana, gül demedi güleyim
Aralık 2023
Kayıt Tarihi : 27.4.2025 15:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!