Bir bahçeye girdim dala konayım
Bir çift söz azığım kime sunayım,
Dert dolu göz yaşım kime yanayım
Bir diken gül oldu sofrayı serdi.
Dedi bülbül işte bu senin gülün,
Beraber ağlayın beraber gülün,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var