Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hiç gazel dökmesin bağımda dallar
Açmadan soluyor sevdiğim güller
Sevdalar umutsuz perişan haller
İhsanından gönder bol bize doğru
Canımdan özgedir önce vatanım
Uğruna helaldir dökülen kanım
Aşkına meftundur bu fakir canım
Vuslatına göster yol bize doğru
..
kutlarım dost
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta