Gül Bebeğim Şiiri - Kadir Ünlü

Neşterle aldılar içimden,
Doğuramadım seni,
Öpemeden Gül yüzünü,
Ayrıldı dünyalarımız,gözümün nuru,
Gül Bebeğim.
Vurdu Korana beni,
Gördüm ya gül yüzünü,
Bir kaç dakika da olsa
Yetinmek zorundayım bebeğim
Yaratan böyle istedi
Adım Dilek ama,sorulmadı son dileğim
Ben bir hemşireydim
Bana düştü ölüm,kendime şifa veremedim
Oysa;
Gül Bebeğimle yaşamaktı tek dileğim
Affet Gül bebeğim,affet beni
Emziremedim,koklayamadım seni
Kopardı kaderim beni senden
Sen hayatta kaldın ya,o yeter bana
Ağlama,ağlama,emanetin Allah’a
Gülerek kal,hoşçakal,
Gül bebeğim.