Sen ki, mağrur çehrenle, asi bahar gülüsün.
Önünde secde eden, bülbüle gülen gülsün.
Bense sarp kayalarda, yorgun yıldız çiçeği.
Tek bir sözüne vurgun, kanlı sevda çiçeği.
Sen gül bahçelerinde, ağıtlardan uzaksın.
Beyaz gönül kuşumu, yaralayan tuzaksın.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
