Ne kadar çok seviyordu her şeyi ve içinde gezindiği rengarenk çiçekleri olan gönlündeki sevgi bahçelerini.
Her sabah, güneşle gelir, bahçesinden kucak dolusu çiçeklerini toplar, güne dağıtırdı.
Bu gün de gün ışığıyla beraber geldigi gönül bahçesinden, yolda gördüğü ağlayan çocuğa bir çiçek kopardı en güzelinden. Sokağın köşe başında oturan, yılların yaşlatmadığı Mari teyzeyi de unutmamıştı. Yan komşusuna da çiçek götürmeliydi. Oğlu askere yeni gitmişti, daha tazeydi yarası... Bütün sevdiklerine bahçesinden çiçekler topladı ve dağıttı.
Her zaman başka gönüllerde ki sevgi bahçelerini hep merak ederdi. Karar verdi bu gün başka gönüllerde ki sevgi bahçelerini de gezecekti...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta