Bülbül gidince gülden
Gül inince özünden
Toprağa yağmur gelmiş,
Artık gidilmesi güç yerden.
Gül kapamış özünü,
Kimseye verememiş misk desenli sözünü,
Yağmur anlamış gülün inindeki hüznü
Haber getirmiş ona bülbülden..
O da yanıyor demiş,
Yana yakıla geziyor
Her yeri kokluyor, seni arıyor
Ben bülbülün gözyaşıyım
Buralara gelişim o yüzden
Senin sevginden...
Gül, hüznünün başını göğe çevirmiş
Artık onun gözyaşı bülbüldenmiş... öylece şebnemleşmiş..
Kayıt Tarihi : 15.4.2009 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)