Gül Açtı Senden Şiiri - Ahmet Kara 4

//Çöle düşen yağmur gibi, içime düştü.
Mecnun Leyla’sını ararken bir vahada gül açtı.//

Dök bana, içinde kalmasın
Aşkın ruhumda çiçekler açsın
Baharım geldi, senden işte..

Bütün umutları topla gel
Mavilerde olsun, gül prensesim
Bütün renkler içinde
Afili düşler çoğalsın, her gecen de..

Sevgi en güzel duygu
Kana kana içelim, aşkın çeşmesinden
Ruhumuza bir sevinç dolsun
Umutlar göklerimizde..

Çok zaman hüzünlüyüm
Müebbet zindanında
Seninle cezamı çekiyorum
Bil ki sevginle, dahada çok mutlu..

Sen; sen bu şehri terk ettiğinde
Ben ölürüm, bil ki "gecenin kalbinde"

Prangalar boynumda
Çok gezdim ayaz sokaklarında
Dilim lal, gözlerim görmese de
Biliyorum ki, yaşıyorsun solumda
Sevenler hiç unutur mu ?
Ne olursun can tanem, bunu da sen anla..

Eğer yinede gitmek istiyorsan
Beni de götür, çok uzaklara
Senden benden, bir tek iz bulunmasın..

Bir tanem ! Nar tanem ! Gül tanem !
Sevgin içimde koskocaman bir yara
Sen olmadan bu yara
Asla kabuk bağlamaz ki..

"Bir rüya, karanlıkta kalmaktan, her zaman iyidir."