04.02.1977 Vakfıkebir
Ey Gül! Sen süslüyordun,
Her zamanki düşümü.
Hiç unutamıyorum,
O tatlı gülüşünü.
Bir de bakışın vardı,
Kalbimi cımbızlayan.
Benim kalbim olurdu,
Gülü için sızlayan.
Gül mutlu olsun diye,
Rüzgâr olup eserdim.
Bahçede Gül var ise,
O bahçede, gezerdim.
Her zaman katlanırdım,
O Gül'ün dikenine.
Dikeni batsa bile,
Giderdim yakınına.
Kayıt Tarihi : 15.10.2016 15:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!