Gül Şiiri - Ahmet Öztek

Ayrılık acısı zordur çekene.
Nasıl feryadı figan etmeye, bu gönül.
Gülü sevdim delicesine, etmedim intizar dikene.
Katlanıyorsam, gece gündüz çilene.
Ne olur, bir an sende bağrımda üzül.

Yanmaz mıyım ki bırakıp gidene.
Dilim tutuştu, olmaya kapında bülbül.
Seni sevdim delicesine, intizarım yüreğime sevda dikene.
Aldanıyorsam da gözümde gezinen çehrene,
Üzülmek ne kelime, bir an sende yüzüme gül.

Yırtık Duygular / 12 Mayıs 2002